Uyuni, Potosi, Sucre en La Paz. Bolivia
Door: Moi
Blijf op de hoogte en volg Geert
18 Juni 2014 | Bolivia, Sucre
Potosi, de op 4070 meter hoogste stad van Bolivia, ontleent haar naam aan de Cerro Rico, de ¨rijke berg¨. In 1545 ontdekten de Spanjaarden de enorme hoeveelheden zilver in de berg waarmee de explotatie van mijnwerkers een aanvang nam. De barbaarse (nu nog) werkomstandigeheden in en rondom de mijnen hebben aan 8 miljoen mijnwerkers het leven gekost.
De vroegere Spaanse rijkdom laat zich in Potosi zien in talrijke kerken, kloosters en koloniale huizen. Vanuit Potosi vertrokken met de bus naar Sucre, de officiele hoofdstad van Bolivia.
Een paar kilometer voor Sucre reden we in de al bekende blokkade. We moesten uit de bus en met de bagage een 40 minuten lopen. Allemaal langs vrachtauto`s die hier al enkele dagen stonden. Geen grimmige sfeer en gelukkig bergafwaards.
Aan de andere kant van de blokkade stond er een bus op ons te wachten, welke ons naar het hotel bracht. Sucre bleek een prachtig koloniale stad met een aangenaam klimaat. In 1825 werd in het `Casa de la Libertad`huis van de vrijheid, de onafhankelijkheid uitgeroepen door de belangrijkste vrijheidstrijders van Latijns Amerika, Simon Bolivar en Antonio Jose de Sucre. Beiden waren de eerste presidenten van Bolivia.
Nadat we waren gearriveerd in het hotel, snel de spullen uitgeladen en een TV gezocht voor NLD - Spanje. Werd vanzelf sprekend een gezellige avond. De eigenaar was getrouwd met een Bredaase, ze hadden zelfs bitterballen (nou ja bitterballen, alleen een krokant laagje met meel). Daarna met Wilbert de reisleider nog een andere kroeg bezocht ¨Amsterdam¨, had daar hutspot gegeten. We zijn daarna in de eerste kroeg nasar Chili - Australie gaan kijken, met erg veel Aussies binnen.
De volgende dag was een rustdag, nou ja, rustdag?? Er bleek 2 dagen lang een race gehouden te worden door Sucre, snelle bolides die een parkour moesten afleggen in het centrum.
Ben met Daisy en Koen (Belgie) gaan wandelen. Eerst een marktplaats bezocht, daarna naar een uitkijkplaats geklommen. Was er een fantastisch uitzicht over Sucre en we hebben er heerlijk in de zon genoten van de lunch. Wat bleek al snel, mijn factor 30 was onvoldoende en ik ging factor 60 gebruiken (net op tijd).
Vandaar uit naar één van de grootste begraafplaatsn van Bolivia gelopen, was er indrukwekkend. Rest van de dag rustig aan gedaan.
Met het vliegtuig vertrokken naar La Paz, een goed half uur vliegen.
We vlogen over de Altiplano, wat letterlijk hopogvlakte betekent. Het ´plat¨ligt tussen 2 opgesplitste bergketens van de Andes die halverwege Chili weer bij elkaar komen.
La Paz is een mooie stad, echter begint in het verval te komen. Mooie gebouwen die op instorten staan en er wordt aan de infrastructuur niet veel onderhoud gedaan. Eigenlijk een vieze stad, met veel verkeer en rommel op de straat.
Het is wel een stad die bruist van het leven en telt vele markten, kleine musea en enkele koloniale gebouwen. Overdag nemen de Indiaanse marktkooplui bezit van de straten. La Paz is de officieuze hoofdstad van Bolivia, de regering is er gevestigd. Het paleid van de president tref je aan op de Plaza Murillo, een rustiek plein met heel veel duiven.
We hebben er nog kunnen genieten van een erewacht voor de president van een Afrikaans land.
De Boliviaanse vrouwen, welke gekenmerkt zijn met hun fraai gebordduurde plooirokken (zogenaamde polieras) en zwarte hoedjes prijzen er hun koopwaren aan.
Vlakbij de heksenmarkt, waar weer andere ´cholitas´ lamafoetussen en andere offerandes verkopen om ¨Pachamama¨ (Moeder aarde), mild te stemmen. Is er veel te beleven en te bekijken.
In de avond lekker gegeten en met nog een stel en Wilfred nog even de stad gaan verkennen. We kwamen uit op een buurtfeest met muziek en alleen maar dronken mensen. Veel gelachjen, daarna zijn Wilfred en ik nog naar het Holland huis geweest, enkele echte bitterballen genuttigd en naar het hotel vertrokken.
De dag er op samen met Daisy en Koen verder La Paz verkent, ons hart lag toch meer bij het gezellige en goed verzorgde Sucre.
-
18 Juni 2014 - 08:37
Astrid:
Goed om te lezen dat je ook met mensen uit je groep op pad gaat en contact hebt. Fijn dat je nog steeds van je reis geniet. Veel plezier nog.
-
18 Juni 2014 - 15:01
Wilfred:
hey Geert, wie is Wilbert?
-
18 Juni 2014 - 22:40
Cary:
Goed bezig! Hier is alles oké!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley